روانشناسی و روانپزشکی
علی رضایی شریف؛ سارا تقی زاده هیر؛ قاسم فتاح زاده اردلانی
چکیده
زمینه و هدف: از آنجا که اضطراب از جمله عوامل مؤثر بر عملکرد ورزشکاران به‌شمار میرود، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی تحریک الکتریکی فراجمجمهای مغز در کاهش اضطراب ورزشکاران رزمی‌کار انجام شدمواد و روشها: این پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، دربرگیرنده کلیه ...
بیشتر
زمینه و هدف: از آنجا که اضطراب از جمله عوامل مؤثر بر عملکرد ورزشکاران به‌شمار میرود، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی تحریک الکتریکی فراجمجمهای مغز در کاهش اضطراب ورزشکاران رزمی‌کار انجام شدمواد و روشها: این پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، دربرگیرنده کلیه ورزشکاران رزمی‌کار شهر اردبیل در سال 1401 بود که با روش نمونهگیری در دسترس از ورزشکاران رزمی‌کار شهر اردبیل 30 نفر انتخاب شد. آزمودنیها به‌صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و کنترل (15 نفر در هر گروه) جایگزین شدند. گروه آزمایش تحت 10 جلسه 20 دقیقهای تحریک الکتریکی فراجمجمهای مغز قرار گرفت. گروه کنترل مداخلهای را دریافت نکرد. از پرسش‌نامه اضطراب حالت- صفت (مارتیز، 1990) در دو مرحله پیشآزمون و پسآزمون به‌منظور جمعآوری اطلاعات استفاده شد. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS و تحلیل کوواریانس چندمتغیره تجزیه‌وتحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد بین نمرات پسآزمون گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل، تفاوت معنیداری وجود داشت. به عبارت دیگر، تحریک الکتریکی فراجمجمهای مغز منجر به افزایش معنیدار نمرات اعتمادبه‌نفس و کاهش معنیدار نمرات اضطراب جسمانی و شناختی ورزشکاران شد (0/05>P).نتیجه‌گیری: براساس نتایج این پژوهش، درمان تحریک الکتریکی مستقیم مغز، مداخله مؤثری در کاهش اضطراب ورزشکاران رزمی‌کار است و راهی مناسب، کم‌هزینه و در دسترس است که ورزشکاران میتوانند از آن استفاده کنند.